Międzynarodowe święto klasy robotniczej obchodzone od corocznie od 1890 roku. W Polsce Święto Pracy jest świętem państwowym od 1950 roku.
Święto wprowadziła w 1889 II Międzynarodówka dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 w Chicago w Stanach Zjednoczonych, podczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.
Na ziemiach polskich pierwsze obchody miały miejsce w 1890 roku i odbywały się niejednokrotnie wbrew woli zaborców. Często były też atakowane przez policję oraz nacjonalistycznych bojówkarzy, dochodziło też do morderstw działaczy klasowych związków zawodowych i partii lewicowych.
Wniosek o ustanowienie 1 maja jako powszechnego w całej Polsce święta pracy był omawiany w Sejmie Ustawodawczym w 1919 roku. Ale dopiero od 1950 roku dzień ten jest on świętem państwowym wolnym od pracy.
W czasach PRL organizowano tego dnia pochody pierwszomajowe, które miały upamiętniać ważne wydarzenia dla środowiska robotniczego. Manifestacje zwoływane przez PPS przed drugą wojną światową miały charakter dość spontanicznego przemarszu, gromadzącego zwolenników partii socjalistycznej. Po 1945 r. przejmujący władzę w Polsce komuniści próbowali początkowo nawiązywać do przedwojennego schematu, ale powoli nasilał się proces odgórnego planowania całej ceremonii i traktowanie tego dnia jako święta państwowego, które stawało się obowiązkowym rytuałem.
Święto Pracy było jednym z najważniejszych świąt w PRL-u, miało ono również szczególną wagę dla nazewnictwa w tym okresie. Nazwę imienia ?1 maja? nosiło wiele ulic i placów Polski.
Obecnie Międzynarodowe Święto Pracy w Polsce ma charakter spontaniczny i zazwyczaj traktowane jest jako początek trzydniowej majówki, czyli jutrzejszego Święta Flagi i i przypadającego w niedzielę Narodowego Święta Konstytucji Trzeciego Maja. A pierwszomajowe pochody pozostały jedynie we wspomnieniach i na fotografii.
(Red.)
Źródło:pl.wikipedia.org
Fot. Dawna Piła
